“Iluzioni i Jorge-s”
Nganjëherë,
me zënë mendimet e errta,
Pastaj kuptoj që errësira nuk është imja.
Ky është çasti i shpetimit tim:
Kuptoj deshperimin që shohë ngado,
Nuk jam unë fajtorë…?
Pastaj, më ironikja me nxjerrë iluzionet:
Kur çdo gjë bëhet absurde,
me bie ndërmend,
Që absurdi, jam unë.
-ab